-Çanakkkale savaşında karşı karşıya geldiğimiz, savaştığımız ve binlerce Türk askerinin de ölümü ile sonuçlanan olaylarda ANZAC askerleri düşman durumunda idi. Ve Savaşı onlar kaybetmişlerdi.
-Şimdi Pozantı’ya bağlı Belemedik köyünde ANZAK anıtı dikme çalışmaları başlatılmış durumda. Neden ve Niçin?
Takvimlerin 15 Aralık 2008 Salı gününü gösterdiğinde Adana şehir merkezindeki evimden sabahın erken saatlerinde ayrıldım. Ve aynı gün minibüs ile Çukurova’dan kuzeye Gülek boğazı-Tekir yolunu izleyerek Pozantı’ya geldim. Pozantı Adliyesinde bilirkişilik görevimi yerine getirmek üzere gelmiştim, Pozantı’ya. Çalışmaları sürdürürken aynı ilçede görev yapan Volkan Uysal adındaki öğretmenimi aradım: “Ben buradayım, müsaitsen gel görüşelim” demek için. Öğle saatlerinde Volkan bey beni aradı, buluştuk ve kısa süreli de olsa Pozantı Belediye Başkanı ile ilçede yanan tarihi bir konuda görüşme yaptık. İlçe merkezindeki cami yanına “Atatürk ve 5 Ağustos 1920 tarihli Kuvayı Milliye Toplantısı” konusunu hatırlatan anıt yapılmıştı. Kaymakamlık binasının yanındaki boşluk alana da Kurtuluş Müzesi adıyla tarihi bir vagon yerleştirilmişti. Görebildiğim kadarıyla Pozantı ilçesinde Osmanlı’nın son döneminde yaşanan düşman işgali ve yöre halkının verdiği milli mücadele ile ilgili halkı bilinçlendirme çalışmaları başlatılmıştı. Aynı gün akşam üzeri ilçenin genç kaymakamı ile makamında yaptığım kısa görüşme esnasında Kaymakamın “Ulukışla istasyonunda bulunan tarihi eski bir vogonu Pozantı’ya getirdik. Vagon’u istasyondan alıp şimdiki yerine koymak için altına bilyeli halka ve araba tekeri yerleştirdik. Yürüterek Fatih’in torunlarına yakışır şekilde getirerek yerine koyduk. Pozantı’ya ve bura halkının verdiği vatan mücadelesi ile ilgili olarak Kurtuluş Müzesi kuruyoruz. Amacımız gelecek nesiller atalarının neler yaptıklarını daha iyi öğrensinler diye…”. Pozantı Kaymakamı, ilçede yaşanan milli mücadelenin canlandırılarak genç kuşaklar tarafından hatırlanması için canla başla çalışıyor ve Volkan Uysal öğretmenimiz ve arkadaşları da ona canı gönülden destek veriyordu.
Aynı gün (15 Aralık) akşamüzeri saat 21.30 civarında Ankara yönünden gelen tren Pozantı istasyonunda durdu. Vagonların kapıları açıldı. Adımlarımı vagon merdivenlerinden çıkarak attım. Trenin siren sesi geldiğinde raylar üzerinden hareketlenme başlamıştı. Ve aynı anda vagon penceresinden beni uğurlamaya gelen arkadaşlara el salladım. Gece karınlığında etrafta olanları tam olarak görmek mümkün değildi. Bildiğim bir şey vardı ki birkaç km ilerde Toros geçitlerinde bir vadinin orta yerinde ve Çakıt suyunun kıyısında Belemedik adıyla tarihi bir yerleşim yeri vardı. 1910’lu yıllarda Almanlar tarafından kurulan Toros tünelleri ve demiryolu yapım çalışmaları için merkez olarak seçilen bir istasyondu Belemedik. Osmanlı-Alman dostluk ilişkileri çerçevesinde gündeme getirilen Avrupa ile Asyayı birbirine bağlayan dünyanın askeri-ekonomik en büyük ulaşım projesinin sonucu olarak yapılıyordu Toros tünelleri…Ve bu kapsamda Belemedik istasyonu. Belemedik’teki istasyon binası kısa zamanda çalışır hale getirildi. İstasyon binası, hastane, cami, kilise, depolar, genel ev, lokanta, barınma yerleri olan pansiyon binaları yapıldı. Elektrik hattı çekildi. Yöredeki dağlardan keresteler getirildi. Alman mühendisler ve teknik elemanlar denetiminde yüzlerce ve binlerce işci çalıştı demiryolu yapımında.
Pozantı’da iken “Pozantı 5 Ağustos Gazetesi”nin sahibi Yunus beyin de bulunduğu sohbet ortamında Belemedik’e ANZAK ANITI dikileceği konusunda bilgi sahibi oldum.
Yunus Bey: “Belemedik’e 1. Dünya savaşı esnasında Çanakkale’de esir düşen AE2 Anzac denizaltısından esir askerler getirilmişti. Bunlar yol yapımında çalıştılar. İçlerinden 4’ü hastalanarak ölmüş. Bunlar anısına Belemedik, Afyon ve Çanakkale’de aynı anda Barış anıtları dikilecek” dedi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder